HOME > PROGRAMMA > VOORJAAR 25 > Junior Journalist 25 editie DF BEV-ZUID

JUNIOR JOURNALIST 2025

WINNENDE TEKST REEKS 1 (een verhaal)

Het gezelligste kerstfeest 

 

Er was eens een meisje en ze heette Lies.

Ze woonde met haar mama en papa in een klein huisje aan de rand van het bos. Ze wilden heel graag Kerst vieren maar ze hadden nog geen kerstboom.

Die konden ze alleen maar kopen in de stad.

Lies en haar ouders hadden geen auto, dus de stad was veel te ver.

Lies zei: Ik heb een idee! We kunnen zelf een boom gaan uitkiezen in het dennenbos.

Mama en papa vonden het een goed idee. Mama nam een rugzak mee met worteltjes, koekjes, een flesje  water en een bijl, en ze gingen op pad.

Ze waren aan het wandelen en zagen een klein konijntje aan de rand van het padje zitten. Het bleef stil zitten en bibberde.

Lies zei: Oh nee, het konijntje ziet er heel hongerig uit. Misschien moeten we het wat worteltjes geven.

Mama nam snel wat worteltjes en gaf ze aan het konijntje. Ze wandelden voort en zagen dat het konijntje hen volgde. Lies vond het heel leuk en pakte het konijntje op en droeg het met zich mee.

Na een tijdje stappen werden ze moe. Ze gingen op een bankje zitten om een koekje te eten. Plots hoorden ze achter zich geritsel en voetstappen in de bladeren. Ze keken om. Ze zagen een kleine mevrouw met een haarlint in haar haar en een mandje aan de arm.

Ze vroeg aan Lies: Wat doen jullie hier?

Lies antwoordde: We komen een kerstboom zoeken in het bos. En wat doet u hier?

Ik ben Wendy en ik kom paddenstoelen pukken. Ik wil zo graag een paddenstoelengerecht maken voor veel mensen maar ik ben helemaal alleen.

De mama zei: Hé, ik heb een goed idee, je kunt met ons Kerst vieren.

Wat een goed idee, zei Wendy.

Ik ben trouwens Lies, leuk je te ontmoeten.

Samen wandelden ze verder: Lies, haar ouders, het konijntje en Wendy.

Opeens zei papa: Stop! Sta stil! Hij wees in de verte en ze zagen twee reetjes.

Wendy zei: Ik ken die reetjes. Hun mama is dood geschoten door een jager. Ze zullen vast honger en dorst hebben.

Mama nam het flesje water uit de rugzak. Ze goot het in een holte van een omgevallen boom. De mama deed teken om allemaal achteruit te stappen. De reetjes kwamen heel voorzichtig dichterbij. Ze zagen het water en begonnen gulzig te drinken. Ze probeerden een beetje dichter te komen en de reetjes te aaien. Ze wandelden verder en zagen dat de reetjes hen volgden.

Ze wandelden verder tot ze eindelijk aan het dennenbos aankwamen. Ze zagen allemaal mooie dennenbomen maar ééntje was toch de mooiste. Net op het moment dat ze hun bijl uit de rugzak wilden pakken, zagen ze een man klaar staan om de boom om te kappen. Ze gingen naar de man toe.

Lies zei tegen de man: Wat een geluk heb jij, je kiest er echt de mooiste boom uit.

De man zei: Ja hé, ik vind het ook een mooie boom, maar ik weet eigenlijk niet wat ik er mee moet doen, want ik kan kerstmis met niemand vieren.

Wow, zei Lies, nu komen we hier nog iemand tegen die alleen is met Kerst.

Mama vroeg: Wil je ook mee? Wendy gaat ook al mee.

De man antwoordde : Dat zou mij heel gelukkig maken. Ik ben trouwens Luuk. Wat is jouw naam?

k ben Lies, antwoordde Lies.

Papa zei: Zullen we dan samen de boom hakken?

Luuk knikte en ze begonnen samen te hakken.

Nadat ze samen lang hakten, viel de boom uiteindelijk om. De boom was enorm. Luuk en de papa van Lies krabden in hun haar en ze vroegen zich af hoe ze de mega boom moesten mee nemen.

Lies kwam op een idee: We kunnen de boom aan de reetjes vast hangen met een touw.

Papa zei: Ik hoop dat het niet te zwaar is.

Wendy antwoordde: Ik las eens in een boek dat reetjes graag paddenstoelen eten. Ik heb er nog een heleboel voor als ze honger hebben.

Dat vond iedereen een goed idee.

Ze stapten terug: Lies, haar ouders, het konijntje, Wendy, de reetjes en Luuk.

Lies vroeg aan haar mama: Hebben we eigenlijk versiering voor in de boom?

Haar mama antwoordde: We kunnen misschien leuke dingen uit het bos verzamelen om de boom mee te versieren.

Lies zei: Ik heb nog verf waarmee we dennenappels kunnen schilderen.

Iedereen zocht mee naar dennenappels. Ook papa en Luuk vonden er een heleboel.

Eindelijk waren ze thuis! Wendy gaf de reetjes nog een paar paddenstoelen als beloning. Daarna ging ze snel naar binnen om haar paddenstoelengerecht te maken. Lies maakte snel een gezellig nestje voor haar nieuwe vriend, het konijn.

Terwijl Luuk en papa de boom recht zetten, versierden mama en Lies de tafel. Lies haalde haar verfjes boven en deelde alle dennenappels aan iedereen uit. Samen gingen ze aan tafel zitten en schilderden ze de dennenappels in de mooiste kleuren. Het werd een prachtige kerstboom voor het gezelligste kerstfeest. En ze bleven nog vrienden voor het leven.

Mia Claus

GVBS Sint -Martinus Klas L5

Vertel anderen over ons.